boekverslag literaire thriller

Literaire thriller

Stuk

Judith Visser

De vragen

1.  Ik vind dat Elizabeth de ik persoon is. “Wat gek dat ik mezelf zo zag liggen. Ik was wit, bleker nog dan gewoonlijk met mijn haar in een lange vlecht die langs mijn hals naar beneden lag op het roze vest dat ik droeg”  pagina 7. Elizabeth zegt de hele tijd “ik” dus daarom vind ik dat Elizabeth de ik persoon is. Ik zou het verhaal ook wel eens uit de ogen van Sabina willen zien want die pest en ik wil wel eens weten hoe zij het vind op te pesten, en of ze zelf ook heel onzeker is.
2. De twee belangrijkste medespelers vind ik Sabina en Riley. Sabina pest Elizabeth heel erg en Riley word opgesloten door Elizabeth, deze twee personen zijn belangrijk voor het verhaal want Elizabeth word heel erg gepest door Sabina en komt ook heel vaak voor in het verhaal net als Sabina komt Riley ook heel vaak in het verhaal voor.                       
   Sabina: “Sabina ging voor me staan, bukte en ritste toen mijn spijker broek open ‘Blijf van me af!’ riep ik. ‘Rot op!’ Met een vlugge beweging trok ze mijn broek naar beneden, waar hij bleef steken op mijn knieën. Mijn onderbroek volgde en met een opgewonden kreet rukte Sabina het maandverband eruit.”  Pagina 84/85
   Riley “ ‘Ik blijf meestal binnen’ zei ik kort. Riley knikte en dronk haar jus d’orange op. Het lege glas zette ze op de grond. ‘Nou dan ga je dus voortaan met ons mee. Gezellig!’Als dat werkelijk gebeurde zou het peste acuut ophouden.” Pagina 154
3. Het speelt zich vooral af in de verledentijd.
   “Meneer Nuys was er zo te zien nog niet, de hele klas stond op de gang. Sabina, Jeremy, en Sebastiaan stonden met zijn drieën te lachen. Iwan was er, Alec en Riley, iedereen. Denise stond met een zakspiegeltje in haar hand lippenstift op te doen, Bojan en Manon luisterden samen naar een liedje op Manons iPod en Tarek trapte een denkbeeldige bal tegen de muur.” Pagina 73.
   Ik heb de verledentijd woorden dikgedrukt in het fragment, hier uit blijkt dat het in de verleden tijd staat.

4. Elizabeth kwam voor een moeilijke keuze te staan toen ze slaapmiddel in de jus d’orange had gedaan. Ik zou het eerlijk gezegd ook niet zo snel weten wat ik hier mee moet ik denk dat ik het zelfde had gedaan of ik had haar gedumpt in het park.
   “Vloekend liep ik heen en weer door mijn kamer. Wat moest ik doen, ‘what the fuck’ moest ik doen? Riley lag al meer dan een kwartier in een diepe slaap op mijn bed. Bewusteloos. Nee, dat klonk meteen zo gevaarlijk. Out dan. God allemachtig wat maakt het uit hoe het heette, het feit was dat Riley Konings hier lag, volledig van de wereld en dat ik dit had veroorzaakt. Dus wat nu?
    Ik kon haar moeilijk de hele nacht op mijn bed laten liggen. Over een uur of iets zou mijn moeder thuiskomen en stal dat Riley midden in de nacht ineens wakker werd? Ze zou meteen een dokter willen bellen, ze zou er zo snel mogelijk achter willen komen wat het was geweest waardoor ze zo plotseling onwel was geworden. Vervolgens zou het niet lang duren voor ze in haar bloed de sporen van het slaapmiddel zouden vinden en. Nee, dat moest ik voorkomen, dat kon ik niet laten gebeuren! Niet tot ik daar een oplossing voor had bedacht. Misschien was de kelder een tijdelijke oplossing.” Pagina 158

5. Ik vind dat er niet heel veel spanning in dit boek zit maar ik heb er wel een paar gevonden hier rekt de schrijfster heel erg.
   “Riley haalde haar handen van haar ogen af en keek me aan. Haar wangen waren nat, druppels hingen aan haar wimpers. ‘ik kan echt nog niet geloven dat hij zo gemeen kan zijn.’zei ze, bijna onverstaanbaar door het verdriet in haar stem.
    ‘Wie?’ vroeg ik voorzichtig.
    ‘we hebben nog nooit eerder ruzie gehad. Dit… dit had ik nooit van hem verwacht.’
    Ik zweeg. Hoe kon zij Alec gemeen noemen? Hij was de liefste jongen die er bestond! Hoe kon het mogelijk zijn dat zij dat niet zag? Probeerde ze mij nu soms aan haar kant te krijgen? Dat zou haar niet lukken. Misschien was het wel allemaal voorbestemd, deze hele situatie, zodat ik zou inzien dat Riley en Alec helemaal niet bij elkaar pasten. Dat er een deur openging voor mij. Eindelijk.
    ik haalde diep adem. ‘Misschien lucht het op als je me vertelt wat er is gebeurd,’zei ik en ik hoorde de spanning in mijn stem. gebeurd,’
   Pagina 142/143
   
   Ik heb ook een stukje gevonden waar iets wet verzwegen, ik vond dat dit heel onverwacht kwam.
   “Sabina bonkte op de deur. ‘Open doen, trol!’ Mijn hart klopte in mijn keel. Ik zweeg, wachtte. ‘Doe open, Elizabeth Versluys, anders krijg je er spijt van,’schreeuwde Sabina. ‘Ik zweer het!’ Ik ritste mijn tas open, trok het grote keukenmes tevoorschijn dat ik vanmorgen van huis had meegenomen.
   pagina 295
6. Ik vind dit wel een stukje van psychologische spanning, want het is spannend door wat ze denkt en niet zo heel erg wat er gebeurd, wel een beetje natuurlijk maar het meest door hoe ze zich gedraagt.
   “Misschien kun je raden waarom?’
     Ik keek verbaasd.
     ‘Of was je er soms niet bij, toen Riley’s agenda werd gevonden in de kleedruimte van gym?’
     ‘O, bedoelt u dat. Ja, daar was ik bij.’
     ‘Wat vind je daarvan?’ vroeg Dielemans.
    Mijn hart bonkte zo hard dat hij bijna uit mijn borstkas schoot. Ze konden het horen, dat moest haast wel. Mijn handpalmen waren vachtig en ik legde ze plat op tafel. ‘Ik vond het eigenlijk een beetje vreemd,’ zei ik uiteindelijk. ‘Ik kan me bijna niet voorstellen dat het echt de agenda van Riley was.’
     ‘Het was hem echt,’ zei beerman kort.
   Pagina 241/242
   Ik heb nu eigenlijk alle spannende stukjes wel gehad, maar ik vond dit toch wel het spannendste stukje op de het heel onverwacht kwam en omdat er een beetje actie in zit.
   “Sabina bonkte op de deur. ‘Open doen, trol!’ Mijn hart klopte in mijn keel. Ik zweeg, wachtte. ‘Doe open, Elizabeth Versluys, anders krijg je er spijt van,’schreeuwde Sabina. ‘Ik zweer het!’ Ik ritste mijn tas open, trok het grote keukenmes tevoorschijn dat ik vanmorgen van huis had meegenomen. Snel voordat Sabina nog meer herrie kon maken waar misschien mensen op zouden afkomen, draaide ik de deur van het slot en zwaaide hem wijd open.
   Het geluid van Sabina’s hakken die net op tijd opzij sprongen werd gevolgd door haar triomfantelijke lach. Het mes hield ik achter mijn rug.

Pagina 295

7. Er zijn sommige stukjes zijn spannend verteld door het een beetje te vertragen dus heel veel vertellen wat je dan eigenlijk helemaal niet boeit, bijvoorbeeld hier dat ze tegen een agent op botst.
   “De deur van kelder 123 stond wijd open.
     What the …?
     Meteen maakte ik rechtsomkeer.
    Dit was niet goed, hier was iets heel erg mis! Ik moest weg, vlug! De trap op, de straat uit, fucking rennen nu, wegwezen – nee, nog niet! Eerst sattnin halen! En mijn tas. En dán maken dat ik wegkwam. Hoe -
     ik botste op tegen iets dat groot en hard was. De deken viel uit mijn handen. Voor ik wist wat er gebeurde werden mijn armen stevig achter mijn rug getrokken. Pagina 299
8. Het verhaal dat mij het ergste raakte was dat Sabina met haar vriendjes Elizabeth weer eens lastigvallen.
   “ze sprong over eind, sloeg me ermee in mijn gezicht. Ik rukte met mijn schouders, schudde mijn hoofd heen en weer, maar Sabina bleef ermee slaan. Ze raakte mijn ogen, mijn neus, kwam er mee tegen mijn voorhoofd. Toen greepze met haaar ene hand mijn gezicht en wreef met haa andere hand het bebloed maandvervand over mijn wangen uit. Jeremy en Sebastiaan schreeuwden en lachten.”
   Pagina 85
   Ik vond dit echt heel erg.

boekverslag literaire thriller